ΑΠΟΓΡΑΦΗ

Μαλακα παει και το '11...
Καλη χρονια, βασικα σε καποια θεματα... γενικα. Οκ νταξει καθε χρονος εχει και τα κακα του ετσι δεν ειναι; ΑΛΛΑ εμεις κοιταμε μονο τα θετικα! προσπαθουμε δηλαδη..

Βασικα μεσα απο αυτο το Post θελω να πω 2 πραγματα:

1. ενα μεγαλο ευχαριστω στους δικους μου ανθρωπους που αγαπαω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και θελω να ειναι ευτυχισμενοι, ή καλυτερα να τους κανω ευτυχισμενους...
2. ενα μεγαλο συγνωμη σε ολους εχω φερθει ασχημα, αν και περισσοτερα στα φιλαρακια που τελευταια  τους εχω γραψει και δεν πολυβρισκομαστε...

Γενικα να ευχηθω να εχετε μια καλη και ομορφη χρονια, ο,τι ποθειτε να το βρειτε στην ζεστη αγκαλιτσα σας και πανω απολα αγαπη φιλε, χωρις αυτη δεν πας πουθενα....
Να ΄στε καλα και να περνατε καλα..

                             Για αυτους που εφυγαν, που ειναι εδω, που δεν μιλαμε, και τελος για αυτους που "επανασυνδεθηκαμε"... φιλακια πολλα :) 

*.*

ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΠΩΣ Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΣΤΑ FLOCAFE ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ *.*

- Love ?

- No, I prefer Vodka 

Καλη η vodka, αμα πιεις πολυ σε κανει να βλεπεις πραγματα που δεν υπαρχουν-ψευδαισθησεις-
Εεε, κατι παρομοιο κανει και η κυρια απο πανω...


(Ειπα να δημιουργησω μιας και δεν μπορω να μπω facebook)

"The people I should love, I hate"

εγω λεω...
"The people I should hate, I love" 

Mary Jane to keep me insane

Παει...Αλλαξε ΠΑΛΙ το blog μου! Τι πραγμα και αυτο ρε παιδι μου...
Τελικα μεσα απο απλα πραγματα μπορεις να καταλαβεις πως ακομα
δεν εχεις βρει τον εαυτο σου...ψαχνεσαι και δεν σε βοηθα κανεις...
Δυστυχως, ολοι κοιτουν την παρτη τους και εσυ ακομα να βγεις
απο το αδιεξοδο της σκεψης σου..εκει που τα χασες ψαχνοντας
να βρεις τι πραγματικα εισαι, ποιος ο σκοπος σου και τελικα
τι θα κανεις σε αυτη την ζωη που σου καταστρεφουν
στο μελλον που δεν μπορεις να ονειρευτεις, να χτισεις...
και καθως αυτοι ζουν μεσα στην χλιδη,
εσενα σου κοβουν τα φτερα για το αυριο...
Και επειδη δεν μπορεις να κανεις τιποτα
ζησε το τωρα, μην αργησεις...
Θα κοιταζεις το παρελθον και θα εχεις αποθημενα...

Καλυτερα τυψεις, παρα αποθημενα....

H μονη βεβαιοτητα στην ζωη ειναι ο θανατος

"Δεν μου φαινεται σωστο
να αγαπας τον κοσμο
και να βλεπεις τετοια λαμπροτητα
ενω συνεβη κατι τοσο φριχτο.

Ειναι οπως οταν αντηχησαν μωρουδιστικα γουργουρισματα
μεσα στην εκκλησια ενω γινοταν η κηδεια.
Δεν υπαρχει τιποτα πιο χαρουμενο απο τον ηχο
ενος αθωου μωρου που ειναι ευτυχισμενο
σε ενα μερος οπου ο κοσμος ειναι θλιμμενος

Σου θυμιζει οτι η ζωη συνεχιζεται
απλως οχι για τον ανθρωπο που αποχαιρετας
Κοσμος παει και κοσμος ερχεται
και ξερουμε οτι ετσι γινεται
αλλα παθαινουμε μεγαλο σοκ οταν συμβει σε μας

Η μονη βεβαιοτητα στην ζωη ειναι ο θανατος
Ειναι μια βεβαιοτητα, ειναι ο μονος ορος της ζωης
αλλα συχνα τον αφηνουμε να μας συντριψει"

Before our innocence was lost

Ελα μην μου τα γυρνας τωρα
Το υποσχεθηκες, κρατα τον ορκο σου
Δεν εισαι εσυ αυτος, εχεις αλλαξει
ή μηπως αλλαξα εγω?
Ισως και οι δυο, αλλα το υποσχεθηκες
Το θυμαμαι τοτε στην αμμουδια
κατω απο εκεινο το αστερι που μας
κρατουσε συντροφια..
Ορκιστηκες. Ορκιστηκες σε αυτο
μην το κανεις να πεσει
δεν θα προλαβουμε να κανουμε ευχη
Οχι, ειναι το αστερι μας
Μας ακουσε εκεινη την νυχτα
ακουσε τις ανασες μας
με παθος να βγαινει η αναπνοη απο μεσα μας
ακουσε το ειναι μου να σου λεει σ'αγαπω
μην το προδωσεις τωρα
υποσχεσου παλι, να τωρα παλι
πως αναμεσα απο χιλιαδες αρωματα
θα ξεχωριζεις το δικο μου
αναμεσα απο καθε γευση
θα ξεχωριζεις την δικη μου
απο καφε ηφη, απο καθε οψη
ακομα και ας μην βλεπεις τιποτα
εμενα θα με θωρεις
παντα θα το κανεις
γιατι μ'αγαπας και παντα μ'αγαπουσες

Φοβαμαι, μην φευγεις
ολα περνουν αλλα εσυ οχι
μην φυγεις, ελα εδω
φοβαμαι σου λεω δεν μ'ακους?
δεν θελω τα καινουρια να ερθουν
εσενα θελω, εδω μαζι μου
διπλα μου, κατω απο το αστερι μας
μην φευγεις, φοβαμαι...

Βelieve me when I say goodbye forever is for good

Ε οχι ρε γαμωτο. Την μισω την αδικια.
Πως μπορει ενας ανθρωπος να σου γαμησει την
ψυχολογια απο την μια στιγμη στην αλλη.

Και το χειροτερο?
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ
ναι, γιατι εισαι καταδικασμενος
μεχρι να βγεις απο το καβουκι σου
εισαι καταδικασμενος να κανεις οτι σου λενε
δεν εχεις δικη σου αποψη
κανεις αυτο και αμα σ'αρεσει
αν οχι, τα βγαζεις περα μονος σου
και αυτο ειναι πραγματικα
ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ

Κατσε στο δωματιο σου
αυτο που οι αλλοι θεωρουν φυλακη
μα μονο εσυ ξερεις οτι εκει
βγαζεις τις αλυσιδες που εχουν
περασει γυρω απο το λαιμο σου

Βγαλε τα καρφια που εχεις στα χερια σου
που σε εμποδιζουν να σκουπισεις το προσωπο σου
βγαλτα, ειναι γεματα αιμα, αλλα βγαλτα
ελευθερωσου.

Be right Back

Απο τις 9 προσπαθω να γραψω αυτο που αισθανομαι τον τελευταιο καιρο
Γραφω, σβηνω, ξαναγραφω..τι σκατα?
Πως να αποτυπωσω τις σκεψεις μου σε ενα ηλιθιο blog?
Βασικα ποιος ο λογος? Παρ'ολα αυτα συνεχιζω και γραφω..
Συνεχιζω να γεμιζω την αδεια αυτη ηλεκτρονικη σελιδα
με ασπρα μικρα γραμματακια που θα γινουν λεξεις
προτασεις, φρασεις, συναισθηματα.
Ποιος ο λογος ομως αμα δεν βγω εξω
για μια μπυρα και ενα τσιγαρο..
να νοιωσω αυτη την ζαλη απτην αναμειξη των δυο
να ειμαι για λιγο αλλου,
να μην ακουω την βαβουρα των αυτοκινητων
παρολο που θα βρισκομαι σε καποια λεωφορο
αυτη θα μου φανταζει θαλασσα
Δεν ξερω, δεν με αναγνωριζω
δεν εχω συναισθηση του τι κανω..
Ποναω
Πηγε 9:30
μιση ωρα περασε ασκοπα για να γραψω 5 γραμμες
Τα λεμε..

Funeral

Και οσο πλησιαζα τοσο ο κομπος στον λαιμο μεγαλωνε, εσφιγκε
λες και θα μπορουσα να σου μιλησω
τα ματια μου ποναγαν και ετσουζαν
ηθελα τοσο πολυ να φωναξω, να κλαψω

Οσο εβλεπα ολους τους αλλους ψευτες να κλαινε για σενα
πανω απο την πλεον ασπρη μονιμη κατοικια σου
μου ερχοταν να τους βρισω, τοσο πολυ
που κανενας δεν θα ηθελε να με ξαναδει στα ματια του

και να μεινω εκει, μαζι σου, μερα νυχτα
καλοκαιρι και χειμωνα, να σου βαζω κρινα και τριανταφυλλα
και θα σε προσεχω, στο υποσχομαι πως θα σε προσεχω

Δεν θα τολμησει κανεις να σε πλησιασει
μονο αυτοι που αγαπας, μονο αυτοι που αγαπουσες

Gaush!

Ενα εχω να πω! Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ! Ποσο μα ποσο διαφορετικος μπορει να φαινεται καποιος μεσω ενος social? Η συμπεριφορα του, ο τροπος που μιλαει, τα λογια του, οι πραξεις του...

Πώς μα πώς μπορει καποιος να κρυβεται πισω απο μια ιστοσελιδα, που στο κατω κατω ειναι το μονο που του ανηκει την δεδομενη στιγμη? Ειναι αδιανοητο, να βλεπεις ανθρωπους που εσυ ο ιδιος ξερεις προσωπικα, να παρουσιαζονται αλλιως, με αλλη ταυτοτητα, ή καλυτερα προσωπικοτητα, να εκπροσωπουν κατι που ουτε οι ιδιοι δεν μπορουν να αναλυσουν, να προβληματιστουν γιατι, λες και φορουν μια μασκα, φορωντας την, ειναι ολα υπεροχα, εχεις "φιλους" που θα ειναι για παντα εκει, δεν θα σε αφησουν στα "δυσκολα" ( : σε παρατησε καποιος γκομενος, ή μαλλον δεν σε θελει αυτος ο γκομενος λογω ελλειψης προσωπικοτητας) και οταν την βγαζεις, μεταμορφωνεσαι σε ενα μικρο, αθωο, συνεσταλμένο πλασματακι που δεν μιλας σε κανεναν, δεν βγαζεις αχνα, και ανταποδιδεις τον χαιρετισμο καποιου με ενα απλο χαμογελο!

Αυτο ομως που δεν μπορω ακομα να καταλαβω ειναι γιατι γινεται ολο αυτο? 

Γιατι να μην εισαι ο εαυτος σου? Δεν υπαρχει το καλυτερο και πιο μοναδικο...

Please tell me,

         Did Venus blow your mind?

         Was it everything you wanted to find?
       

         And did you miss me while you were looking for youself out there..?

Το γεγονός οτι υπαρχουν ανθρωποι, μεγαλοι και μικροι, που πεινουν, διψουν,
δεν εχουν υπνο απο τους πολλαπλους μεταμεσονυχτιους βομδαρδισμους
 και εχοντας τον φοβο οτι αυτη μπορει να ειναι η τελευταια τους νυχτα πανω στην γη, η τελευταια ωρα, το τελευταιο λεπτο που θα χαρουν την ομορφια αυτου του κοσμου
- οσο ομορφος μπορει να ειναι ενας κοσμος στις μερες μας-
ΕΝΩ καποιοι αλλοι, ξοδευουν πολλα εκατομμυρια ευρω μονο και μονο για την παρτη τους, μονο και μονο για να παντρευτουν και να τους παρακολουθησουν 2 δισ ανθρωποι, πραγματικα με κανει να τρεμω απο αηδια. Και δεν υπερβαλλω.

Ακομα, το θριβερο αλλα ταυτοχρονα γελοιο ειναι πως οι ιδιοι οι ανθρωποι τους επεφημουν, και τους ενθαρρυνουν να συνεχισουν να καταστρεφουν εμμεσα και αμεσα αυτον τον κοσμο και να μας μειωνουν καθημερινα "χωνοντας" μας στα μουτρα τα λεφτα τους, υποβιβαζοντας μας νομιζοντας πως το παν ειναι να εχει καποιος χρηματα για να ειναι ευτυχισμενος.

Μπα, δεν νομιζω να ειναι ετσι.
Και θα τελειωσω με μια φιλοσοφια...τα πιο απλα στην ζωη ερχονται τζαμπα.
Γι'αυτο δεν με ενδιαφερει το νυφικο της Kate στον γαμο της, ποσο κοστισε αυτο, ποιος πασιγνωστος το εραψε και ποσα τσεπωσε παλι.

Το να εισαι απλος, ειναι δωρο Θεου. Του ιδιου Θεου που μας υποβιβαζει με τον δικο Του τροπο.

Ειναι στιγμες που θελεις ο χρονος να σταματησει
Οι δεικτες που ρολογιου να μην κινηθουν
να μην κανουν την καθορισμενη κυκλικη τους κινηση
και τον συγκεριμενο απελπιστικα σπαστικο ηχο
που συνεχως σου θυμιζουν πως η ωρα περναει, τα λεπτα περνανε,
πρεπει να βιαστεις, κανε κατι, μην αφησεις την στιγμη ανεκμεταλλευτη,
δεν θα σου ξαναδωθει ποτε δευτερη ευκαιρια
οτι ειναι να κανεις καντο τωρα
οσο προλαβαινεις, μην αργεις...
Τετοιες στιγμες, που ολοι ευχομαστε η Γη να σταματησει να γυρναει
να κανεις για μια φορα αυτο που θελεις, που πραγματικα θελεις
ισως να ζητησεις συγγνωμη σε ατομα που πληγωσες θελοντας και μη
ισως να ταπεινωθεις, να βρισεις, να χτυπησεις να χτυπηθεις, να πονεσεις
απο την αλλη μπορει να θελεις να πεθανεις στην αγκαλια αυτου που αγαπας
να κοιταξεις τα αστερια για τελευταια φορα
να πεις για τελευταια φορα το σ'αγαπω
ΝΑΙ σαγαπω σαγαπω σαγαπω οσο τιποτα
στο λεω, να, τωρα και ας μην ειναι η τελευταια φορα που σου μιλαω,
που μπορω να σε σφιξω στην αγκαλια μου,
να σου δειξω με χιλιους δυο τροπους
ποσο ευτυχισμενη με κανεις καθε μερα,
με ενα σου χαμογελο, ενα σου χαδι, ενα σου πειραγμα
να σου πω ποσα πολλα σημαινεις για εμενα
τι μπορω να κανω για εσενα, τι μπορω να δωσω σε εσενα...

"Πρεπει"

Όλα αρχισαν καθως συζηταγαμε με τον Γιωργο για την ωρα που παιρνεις το μπανιο σου..
Ειπαμε λοιπον, οτι η αισθηση του να καθεσαι και να τρεχει το καυτο νερο πανω σου ειναι απλα υπεροχη..το μονο κακο ομως ειναι οτι ΠΡΕΠΕΙ να βγεις καποια στιγμη!

Αναφερομενοι και οι δυο στην κουβεντα αυτη, θελησα να γραψω δυο πραγματα για τα "θελω" και τα "πρεπει" της ζωης μας...

ΠΟΤΕ, μα ποτε ομως αυτες οι δυο λεξεις δεν συμβαδιζουν! Και εκει αρχιζει το διλλημα για το τι απο τα δυο θα σε ωφελήσει, δεν θα σου επιφερει προβληματα και γενικα θα εισαι μια χαρα...Εμ, αυτο ειναι (θεωρητικα) το πο δυσκολο κομματι της ολης υποθεσης! The decision!

Λοιπον, ΠΡΕΠΕΙ, να επιλεξουμε αυτο που θα μας κανει καλο
αλλα, ΘΕΛΟΥΜΕ, πραγματικα μεσα μας, αυτο που θα μας κανει ευτυχισμενους...

ΘΕΛΩ ομως να ειμαι της αποψης οτι οταν καποιος ειναι ευτυχισμενος,  δεν χρειαζεται τιποτα αλλο..

Οταν καποιος φευγει...

'Οταν καποιος δικος σου, αγαπημενος, φευγει για καποιο ταξιδι, ειτε μακρια ειτε κοντα, ειτε για λιγο ειτε για πολυ, η θλιψη που νοιωθεις μεσα σου ειναι τεραστια...

Νομιζεις πως θα μεινει για παντα εκει και δεν θα ξαναγυρισει στην αγκαλια σου, οσο εσυ  περιμενεις. Θα μεινει ΕΚΕΙ, εκει που εσυ δεν μπορεις να πας, εκει που παραμονευουν χιλιοι δυο κινδυνοι, που μπορει να συμβει το οτιδηποτε...Νομιζεις οτι δεν θα ειστε παλι μαζι, ποτε πια, κατι θα γινει, θα βρει κατι καλυτερο εκει, επηρρεασμενος απο το οτιδηποτε, αλλοτε το παρελθον που ποτε δεν ξεχνα, αλλοτε τον ενθουσιασμο της στιγμης.

Γι'αυτο μην απορησεις για αυτη την συμπεριφορα μου...απλα σ'αγαπω...

ΟΝΕΙΡΑ

Τα ονειρα...ισως ενας απο τους σημαντικοτερους παραγοντες της ζωης σου...

Χωριζονται (λογικα) σε δυο κατηγοριες: τα ονειρα που βλεπουμε οταν κοιμομαστε και τα ονειρα που κανουμε για την ζωη μας..

Το να ονειρευεσαι ειναι κατι το μαγικο..σου δινει την αισθηση της ελευθερειας..Το θεμα και ο σκοπος της ολης καταστασης ειναι να τα κανουμε πραγματικοτητα και οχι απλα να μεινουμε στο ονειρικο επιπεδο.

Ακομα και αν εισαι φυλακισμενος ή πολιορκημενος, η ψυχικη σου κατασταση ειναι χαλια, τα ονειρα ειναι η μονη διαφυγη. Εκει, μπορεις να σκεφτεις το οτιδηποτε, η λογικη δεν υπαρχει, τα ορια δεν υπαρχουν. Εχεις την δυνατοτητα να κανεις κατι τοσο τρελλο, που στην πραγματικοτητα δεν φανταζει γηινο. Μπορεις να πεταξεις, να χρωματισεις τα παντα, να εισαι ευτυχισμενος, ακομα και να αγαπησεις. Ναι, ακομα και ο πιο σκληρος ανθρωπος μπορει να αγαπησει στα ονειρα..που βεβαια και στην πραγματικοτητα μπορει, απλα ισως να μην θελει, να μην μπορει, να φοβαται...ποιος ξερει τι τον οδηγησε σε αυτη την κατασταση;

Το συμπερασμα ολων αυτων ειναι πως τα ονειρα ισως μερικες φορες γινουν καταστροφικα, αλλες ομως ειναι η εξοδος απο την καθημερινοτητα. Εσυ καθοριζεις την ζωη σου...

Ζωη;

Τι ειναι η ζωη; Ξερει κανεις να μου απαντησει;

Ειναι κατι το μοναδικο, το ξεχωριστο, κατι τοσο πολυτιμο που εμεις, οι απλοι, δεν καταλαβαινουμε την αξια του..και εδω που τα λεμε δεν θα την καταλαβουμε και ποτε!

Το να ζεις ομορφες καταστασεις, γαληνιες, που σε ολοκληρωνουν ειναι πραγματικα κατι το ευχαριστο. Το να ζεις ομως καταστασεις λυπης, μοναξιας και θλιψης, ειναι κατι τελειως αντιθετο. Πιστεψτε με ομως...οσο και να ακουγεται περιεργο, αυτες ειναι οι στιγμες που συνηειδητοποιεις τον εαυτο σου, ποιος πραγματικα εισαι, τι ηρθες να κανεις εδω, ποιος ειναι ο σκοπος σου...Τοτε ναι, μπορεις να πεις πως εχεις ολοκληρωθει σαν ατομο, σαν πνευμα.


Το συμπερασμα ποιο ειναι λοιπον; Οτι μονο αν σου τυχει θα καταλαβεις την αξια του να ζεις εδω πανω! Ολα καθοριζονται απο την μοιρα ειτε το θελουμε ειτε οχι. Πρεπει να αισθανεσαι τυχερος που ΖΕΙΣ, γι'αυτο καντο οσο καλυτερα μπορεις.

Forgiven Or Unforgiven?

http://www.youtube.com/watch?v=ue_C-HHfAUo

Υπαρχουν ατομα που μπορεις να τους συγχωρησεις τα παντα.
Την χειροτερη μαλακια να σου παιξουν, εσυ εκει θα παραμεινεις...γιατι ειναι τα ατομα που πραγματικα αγαπας. Γι'αυτο αν σου εχει συμβει αυτο μην απορησεις. Απλα θυμησου:
υπαρχει περιπτωση, αυτα τα συγκεκριμενα ατομα να εκμεταλευονται την αγαπη σου με το παραπανω και εσυ να μην το καταλαβαινεις. So, be ware ~

Γιατι...

Γιατι ολα ειναι τοσο ομορφα οταν ζεις ενα παραμυθι...οταν γνωριζεις κατι διαφορετικο..
Γιατι πολυ απλα βρισκεσαι σε μια χωρα που μονο εσυ και καποιος αλλος γνωριζει..
Που διαμορφωνετε εσεις, χωρις νομους και κανονες...
Αιωρειστε αναμεσα στο ονειρο και στην λογικη..Ολοι το εχετε νοιωσει αυτο...τουλαχιστον μια φορα στην ζωη σας..Ειναι τοσο μαγικο..ετσι δεν ειναι;

Συνεχιστε να το κανετε. Και ακομα και αν δεν το εχετε νοιωσει, ακομα και αν απλα το ονειρευεστε..μην καθυστερειτε, στο χερι σας ειναι...


25.

Aποφάσεις

Όλοι έχουμε βρεθεί ανάμεσα σε δύο άτομα μη ξέροντας ποιό από αυτά να προτιμήσουμε.
Σε όλους έχει συμβεί αυτό! Πραγματικά τα διλήμματα αυτά δεν έχουν απάντηση!
Και οι δύο πλευρές έχουν  τα καλά και τα κακά τους! Δεν γίνεται να αποκλίσεις καμία από τις 2 προοπτικές. Δεν γίνεται να καταλήξεις..και αυτό είναι που σε τρελαίνει..

Και επειδή έχω βρεθεί αρκετές φορές σε αυτή την γαμημένη κατάσταση έχω να σας δηλώσω ότι πρέπει να ακούτε μόνο και μόνο την καρδιά σας..Μπορεί τις περισσότερες φορές να μην είναι και η σωστότερη, αλλά παραμένει η απόφαση της καρδιάς σας.. που πραγματικά θα σας κάνει ευτυχισμένους!
Και όπως λέει και το τραγούδι: Listen to your heart! 

Is this the land I am dreaming of ?

i walked across an empty land,I knew the pathway like the back of my hand..
I felt the earth beneath my feet, sat by the river and it made me complete..
Oh,simple thing..where have you gone..?I'm getting old and I need something to rely on. So,tell me when you're gonna let me in... I'm getting tired and I need somewhere to begin!
I came across a fallen tree ,I felt the branches of it looking at me.
Is this the place we used to love? Is this the place that I've been dreaming of?...
...and if you have a minute why don't we go? Talk about it somewhere only we know.
 This could be the end of everything, so why don't we go..?
Somewhere only we know..

Καλημερα!

Καλημέρα! Είμαι καινούρια στον χώρο, όποτε θα κάνω λίγο καιρό να προσαρμοστώ.
Κατανόηση, μόνο αυτό ζητώ από εσάς!

Ίσως να πρέπει να μιλήσω λίγο για εμένα για να μπορέσετε να με μάθετε και να με παρακολουθείτε. Λοιπόν, ονομάζομαι Κατερίνα. Είμαι από Λευκάδα, την οποία και  λατρεύω.
Εκεί πηγαίνω κάθε καλοκαίρι από τόσα δα μικρό. Έχω γνωρίσει τα καλύτερα παιδιά εκεί. Πραγματικά το πιστεύω και δεν υπερβάλλω (δεν μ'αρέσει να υπερβάλλω).
Πιστεύω πως ήταν μοιραίο. Η Λευκάδα με αλλάζει κάθε καλοκαίρι. Γίνομαι διαφορετική, καλύτερος άνθρωπος, σαν να λέμε. Αυτά τα παιδιά τα αγαπάω. Με κάνουν να νοιώθω μοναδική! Μαζί διαλύουμε τον μύθο που λέει ότι δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες.

Επίσης, ένα σημαντικό άτομο στην ζωή μου είναι η Ειρήνη. Από τις καλύτερες κοπέλες που έχω ποτέ γνωρίσει!  Ένα συμπαθέστατο άτομο που υπερλατρεύω και δεν θα ξεχάσω ποτέ μου.

Νομίζω πως τον τελευταίο μήνα έχω γνωρίσει ακόμα ένα μοναδικό πλάσμα, που θα μου αλλάξει την ζωή. Θα δείξει...


Αυτά για αρχή! Καλημέρες!